Destylarnia Lagavulin należy do jednych z najsłynniejszych, a jednocześnie najstarszych wytwórni whisky ze szkockiego regionu Islay. Niegdyś destylarnia dostarczała swoją whisky nawet na dwór króla Anglii! Lagavulin na przestrzeni ponad dwóch wieków doprowadziła produkcję alkoholu do perfekcji i dziś ich marka uchodzi za jedną z najbardziej prestiżowych na świecie.
Sìleas na h-Alba (Gaelicki: Spokój Szkocji)
HISTORIA DESTYLARNI
Historia destylarni Lagavulin sięga prawdopodobnie końca XVIII wieku (nielegalna destylacja mogła odbywać się tam nawet od lat 50. XVIII w.), jednak oficjalnie wytwórnia została założona w 1816 roku przez Johna Johnstona i Archibalda Campbella Brooksa. Johnston był człowiekiem, który bardzo przyczynił się do reputacji Islay, jako jednego z kluczowych regionów Szkocji, słynącego z produkcji whisky. Johnston i Brooks zbudowali w zatoce Lagavulin dwie destylarnie – jedna z nich została ochrzczona nazwą zatoki.
Destylarnia była prowadzona przez Johnstona aż do 1835 r., kiedy to została zakupiona przez Alexandra Grahama, który następnie przekazał wytwórnię swojemu synowi – Walterowi. W 1848 roku Walter Graham przeniósł się do destylarni Laphroaig, a Lagavulin pozostawił prawdopodobnie swojemu bratu, Johnowi Crawfordowi Grahamowi. Później John Crawford Graham wszedł w spółkę z Jamesem Loganem Mackie. Crowford w pewnym momencie porzucił destylarnię na rzecz swoich interesów w Glasgow, pozostawiają wytwórnię pod całkowitą kontrolą Mackie’ego.
Mackie okazał się fantastycznym przedsiębiorcą i marketingowcem, który jawnie przyczynił się do ekspansji produktów z destylarni Lagavulin. W latach 80. XIX wieku wytwórnia wprowadziła na rynek whisky pod marką White Horse, która stała się bardzo popularna. Później Mackie wydzierżawił sąsiednią destylarnię Laphroaig. Wówczas oskarżano go o to, że chciał skopiować jej metody destylacji alkoholu, co ostatecznie zakończyło się wieloma bataliami sądowymi. Tak czy inaczej, rezultat próby skopiowania single malt z Laphroaig był niezadowalający.
W 1989 roku firmę przejął Peter Mackie. Laphroaig oraz Lagavulin zostały połączone w jedną firmę – Mackie&Co – która zajmowała się głównie blendowaniem whisky White Horse przy użyciu single malt z Lagavulin. Marka White Horse stała się dobrze znana ze swojej jakości i zdobyła wiele nagród. W 1908 roku Mackie&Co zostali uhonorowani Royal Warrant Appointment jako dostawcy whisky White Horse dla króla Edwarda VII.
W następnym stuleciu destylarnia została przejęta m.in. przez Guinessa, który następnie połączył się z Grand Metropolitan, tworząc w 1997 roku koncern Diageo.
Nazwa „Lagavulin” pochodzi od galicyjskiego słowa Lag a’ Mhuilinn, oznaczającego młyn.
W JAKIM RODZAJU WHISKY SPECJALIZUJE SIĘ DESTYLARNIA LAGAVULIN
Destylarnia Lagavulin specjalizuje się w wytwarzaniu whisky single malt o charakterystycznym smaku dymu i torfu. Single malt z Lagavulin jest także podstawą blendu White Horse, który zawiera także destylaty Caol Ila, Craigellachie, Glen Elgin, Linkwood i Talisker. Nazwa słynnego blendu podobno pochodzi o nazwy ulubionego hotelu Mackie’ego – White Horse Cellar Inn w Edynburgu.
DESTYLARNIA LAGAVULIN
- Destylarnia produkująca whisky m.in. dla brytyjskiego dworu króla Edwarda VII
- Whisky single malt
- Wytwórnia z regionu Islay
GDZIE ZNAJDUJE SIĘ LAGAVULIN
Destylarnia Lagavulin znajduje się na wyspie Islay, będącej częścią szkockiego archipelagu Hebrydów, a dokładniej w pobliżu miejscowości Port Ellen. Port Ellen to mała osada portowa, która jest ważnym punktem dla przemysłu whisky na wyspie Islay. W pobliżu destylarni Lagavulin znajdują się również inne znane destylarnie, takie jak Laphroaig i Ardbeg.
